Blog

In onze cultuur dragen mannen vaak het label van "de sterke". We zijn leiders, gevers, en stoere beschermers – vooral in intimiteit. Tegelijkertijd worden vrouwen vaak gezien als de ontvangers: zacht, gevoelig en ondersteunend. Maar is het niet zo dat we als mens beide energieën in ons dragen? Zowel het mannelijke als het vrouwelijke?

Het antwoord ligt deels in onze biologie en deels in onze evolutie. Duizenden jaren geleden was overleven het belangrijkst, en hadden we nog geen supermarkt of Netflix om het leven makkelijker te maken. Mannen gingen op pad om iets te vangen dat niet zo makkelijk te vangen was (lees: vlees 🍖), terwijl vrouwen achterbleven om te zorgen dat alles bleef draaien en iedereen blij was. Deze taakverdeling heeft diepe sporen achtergelaten in onze moderne verlangens en voorkeuren.

Zo is de wet van de natuur. Het is een jungle daarbuiten. 🌿🐾

Vrouwelijk leiderschap heeft iets onweerstaanbaars.  Het is een kracht die niet al een vanuit charisma en uitstraling komt, maar ook vanuit een diepere, natuurlijke bron. Biologisch gezien is het voor vrouwen een aangeboren vermogen om leiderschap op te nemen, met name in de zorg voor hun kroost. Dit proces begint al bij de geboorte van een kind, waarbij een vrouw instinctief haar rol als opvoeder en beschermer vervult. Deze vorm van leiderschap is gegrond in liefde en compassie; het komt vanuit het hart en dient het welzijn van de gemeenschap.  

Wanneer een vader emotioneel niet in balans is en niet bij zijn gevoel kan komen, kan hij niet de natuurlijke leidersrol innemen die het kind nodig heeft. Dit heeft vaak diepgaande gevolgen voor de kinderen.

Herinner je je nog hoe je als kind was?